9788466368773
BUZON DE TIEMPO FG
Mario Benedetti
Editorial: Punto de Lectura Fecha de publicación: 15/01/2007 Páginas: 192Formato: Rústica, 19 x 12,5 cm.
FORMATO GRANDE
www.paquebote.com > MARIO BENEDETTI
FORMATO GRANDE
FORMATO GRANDE
Qué puede decirle un poeta octogenario a los jóvenes? ¿Qué sugerencias e ideas puede aportar un hombre de letras a las generaciones que hoy se abren camini en un mundo complejo y paradójico? Mario Benedetti habla en este certero mensaje a los jóvenes de la necesidad d eluchar contra el conformismo , el consumismo y el capitalista "american way of death" que trata de imponerse globalizadoramente en todo el planeta. Y también de la necesidad de preservar la rebeldía, el idealimso, la vitalidad, las ganas de vivir y de cambiar el mundo. De, en definitiva, no dejarse vencer por el tedio o el derrotismo y mantener los sueños y la esperanza.
«Pedro e o capitán» de Mario Benedetti, a pesar de ser concibida nun principio como unha novela, que o autor pensaba titular «O cepo», acabou sendo unha obra de teatro publicada en 1979. A presente versión en lingua galega, preparada por Francisco Pillado Maior, foi estreada na Coruña en 1993 polo G.T. de Amnistía Internacional. A obra constitúe un intento de comprensión da tortura, unha das manifestacións da violencia enxendrada por sistemas políticos represivos. Unha obra de teatro con dous únicos personaxes, o capitán (un militar torturador) e Pedro (un preso político torturado), que levan adiante un diálogo imposible. Os catro actos da obra están situados nunha sala de interrogación. A historia dun conflito que vai máis aló do meramente ideolóxico.O propio Benedetti advirte no seu prólogo que «esta peza constitúe unha indagación dramática na psicoloxía dun torturador. Algo así como a resposta a por que, mediante que proceso, un ser normal pode converterse nun torturador. A obra non presenta o enfrontamento dun monstro e dun santo, senón de dous homes, dous seres de carne e óso, ambos coa súa parte de vulnerabilidade e de resistencia. A distancia que hai entre eles é, sobre todo, ideolóxica, e, aí radica, talvez a clave doutras diferencias, que abranguen a moral, o ánimo, a sensibilidade perante o sufrimento humano, o complicado traxecto que media entre o valor e a covardía, a pouca ou moita capacidade de sacrificio, a fenda existente entre a traizón e a lealdade.» Mario Benedetti non pretende presentarnos a un torturador malnacido e desgraciado e a un torturado honorable, senón que pretende obxectivizar a situación fuxindo do maniqueísmo: é o enfrontamento de dous seres humanos. Así o autor uruguaio conclúe o prólogo da obra afirmando que «temos que recuperar a obxectividade como unha das formas de recuperar a verdade, e temos que recuperar a verdade como unha das formas de merecer a vitoria.»
"El porvenir de mi pasado" recoge medio centenar de cuentos breves -la mayoría no van más allá de las dos páginas- y tres poemas que encabezan tres de las cuatro partes que jalonan el volumen. ¿La materia? La vida, claro. La vida rara de personajes corrientes o sólo un poquito extraños. Como los protagonistas de "Mellizos", iguales como dos gotas de agua y liados con dos hermanas también idénticas, a los que sólo la muerte dará la auténtica dimensión de la extraña aventura amorosa en la que están embarcados. O la corresponsal de "Poste restante", una vida casi anodina resumida en media docena de cartas desconcertantes. Cuantos para leer tres minutos antes de dormir y dejar que su esencia repose en los sueños hasta reencontrarse con la mirada inquietante que Benedetti despliega sobra ángulos acaso imposibles de la realidad cotidiana. La mejor prueba del magnífico pulso que mantiene el viejo maestro uruguayo.
HISPANICA